De Grolsch Veste is eigenlijk vanaf het begin het episch centrum van de regio. Zelden werd een nieuw voetbalstadion zo snel geadopteerd door de omgeving. Het hangt samen met tragische gebeurtenissen en de landstitel in 2010, maar ook door de bijzondere architectuur.
Grolsch Veste: toffe asymmetrie en dito sfeer
De Grolsch Veste ligt misschien niet mooi, tussen industrie en kantoorpanden. Maar het is voor een relatief nieuw stadion (gebouwd in 1998 als Arke Stadion, daarna een aantal maal uitgebreid) een indrukwekkende voetbaltempel vooral door de asymmetrische tribunes. Een korte en een lange zijde werden voorzien van een extra ring waardoor je vanaf die tribunes over de kortere kan kijken. Van de opgehoogde, lekker steile korte zijde spat het fanatisme, maar over sfeer heeft de doorgaans bloedrode ‘Veste’ sowieso niet te klagen. Zelfs in de eerste divisie zat het goed vol en was er volop reuring.
Boschker en Blaise in brons
Naast de hoofdingang staan de standbeelden van Sander Boschker en Blaise N’Kufo. De eerste markeert de bekerwinst in 2001, een jaar na de verwoestende vuurwerkramp. De beker bracht voor het eerst weer wat vreugde in de gewonde stad.
En dan N’Kufo, die uit Zwitserland kwam, zeven jaar bij FC Twente speelde en geen woord Nederlands sprak, maar toch gezien wordt als oer-Tukker. Hij houdt de kampioensschaal uit 2010 omhoog.
Een rondje stadion brengt je ook langs het supportershome van het fanatieke Vak P en langs muurschilderingen van Twentse helden als Kick van der Vall en Wout Brama.
Monument voor dakdrama
Waar was jij op 7 juli 2011 om 11.54 uur? Tukkers zullen het weten, het is de dag dat een deel van het dak van het stadion in elkaar stortte en bouwvakkers Peter Burgers en Dave Nijkamp om het leven kwamen.
‘Ineens was het stil’, staat op het monument aan de kant van De Grolsch Veste waar het drama zich voltrok. Met de datum en de precieze tijd. Op de pilaren staan de namen van de mannen die er de dood vonden en elk jaar worden herdacht.
De nacht van Vrieler
Wie denkt dat FC Twente uit liefde is geboren, heeft het mis. Enschedese Boys wilde absoluut niet met vijand Sportclub Enschede fuseren, maar wist dat er geen uitweg was. Op 13 april 1965 kwamen de Boys bij elkaar in Café Vrieler aan de Brinkstraat om te stemmen over de fusie. In die ‘nacht van Vrieler’ gebeurde wat niemand had verwacht: de Boys gingen akkoord. De kroeg straalt nog steeds de liefde voor FC Twente uit. Niet alleen de verschillende sportattributen binnen of de gedenkplaat aan de buitengevel getuigen hiervan, maar ook worden de voetbalwedstrijden op een groot scherm vol enthousiasme gevolgd.
Fraaie overblijfselen van Diekman
Een stenen muur aan de J.J. van Deinselaan in Enschede is het enige wat rest van wat ooit stadion Het Diekman was. Tukkers kwamen van heinde en verre naar het stadion van beton en steen om eerst Sportclub Enschede en vanaf 1965 tot de sloop in 1998 FC Twente te zien spelen. De pensionado’s die dagelijks koffiedrinken in de kantine van Sportclub Enschede kunnen je de mooiste verhalen vertellen.
In de hal tref je affiches van illustere wedstrijden, zoals die tegen Santos in 1959, het was een van de zeldzame keren dat Pelé in Nederland speelde. De bestuurskamer is eigenlijk een klein museum.
Het oude scorebord van het Diekman kijkt als vanouds uit over het eerste veld van Sportclub. Er is ook een tribune met bruine stoeltjes uit het oude stadion.
Oudste voetbalclub van Nederland
EFC PW aan de Tiemeister 9 is de oudste nog bestaande voetbalclub van Nederland en ligt op hetzelfde terrein als Sportclub. In het oude kleine gebouwtje hangen mooie vaandels en oude foto’s.
Romantici in De Toekomst
Café de Toekomst aan de Toekomststraat in Enschede is de plek waar supportersclub Bagpipe samenkomt voor alle thuiswedstrijden van FC Twente. Onder de leden veel Twentse voetbalromantici.
Beeld: Shutterstock, Marco Magielse, BSR