Eindhoven is geen mooie stad naar traditionele toeristische maatstaf van een grachtenpand hier en een watermolen daar. Dat maakt dat de schoonheid er moeilijker te onderscheiden is. Maar de combinatie van torenhoge ambitie enerzijds en Brabantse terloopsheid anderzijds, is perfect vervat in het Philips stadion van PSV, gelegen in het voormalige Philips dorp.
Heerlijke wandeling over de Frederiklaan
PSV heeft de volkswijk nooit verruild voor een harteloze plek buiten de stad. Voor een thuiswedstrijd wandel je over de brede Frederiklaan en drink je onderweg wat bij het alleraardigste Koffiehuisje op de hoek van de De Jonghlaan. Of steek de straat over om een verschraalde pils te bestellen bij de De Aftrap, uitvalsbasis van supporters die zich tot de harde kern rekenen. Daarna loop je op je gemakje naar het stadion, door de twee zuilen die ooit de entree vormden van Philipsdorp.
Philips stadion; van sportpark naar lichtshow
Van een sportpark naar een houten tribune met clubhuis naar een wat gammel samenraapsel van staantribunes met een sintelbaan naar fraaie bogen en de eerste verwarmde overkapte tribune met luxe skyboxen tot uiteindelijk een tamelijk volmaakte voetbaltempel. Het Philips stadion, praktisch gelegen nabij het station, is eigenlijk steeds verder verfraaid en gemoderniseerd zonder Jan met de Pet te vergeten. Er is inmiddels weer een soort staantribune, maar er wordt ook gedacht aan een internationaal congrescentrum voor de deur.
Het unieke Philipsdorp
Philips had begin vorige eeuw behoefte aan mankracht, maar er was geen woonruimte om die arbeiders en hun gezinnen onder te brengen. Dus kocht Philips zes hectare land waarop ze een tuindorp naar Brits voorbeeld bouwden. Elke werkmanswoning in Philipsdorp had een tuin, en was voorzien van elektra, water, gas en riolering – uiterst modern voor die tijd. De woningen, inmiddels gerenoveerd, bieden nu een unieke blik op het vooroorloogse arbeidersbestaan. Alle straten in Philipsdorp leidden naar het Philips stadion.
Meneer Frits is overal in Eindhoven
De Markt is een centraal punt, maar niet de plek waar de platte kar na een toer door de stad een verse kampioensploeg van PSV afzet, dat is het Stadhuisplein. Wel tref je er twee standbeelden van historische Eindhovenaren. Op de ene sokkel zien we Jan van Hooff, leider van de patriotten die streden voor de Brabantse zaak, zeg maar een Harry van Raaij avant la lettre. Het andere standbeeld kijkt niet streng. Integendeel, Kees Verkade boetseerde deze man lachend, zoals iedereen in Eindhoven Frits Philips kende. De sympathie van het volk voor Frits Philips zie je vertaald in de titel van de enige Eindhovense glossy (de Frits) of in de tatoeages van z’n typische hoofd op de lichamen van psv-supporters. ‘Meneer Frits’ noemden ze hem. Maar ‘Fritsie’ mocht ook.
Gedenksteen voor de oprichters
Nadat een tweedaags sportfestijn voor het Philips-personeel onverwacht veel deelnemers trekt, dringen Anton en Gerard Philips aan op de oprichting van een vereniging. In de vrijgezellenkamer van de jonge heer Bouwmeester komen vijf jonge Philips-werknemers op 31 augustus 1913 bijeen, boven kapsalon Reemers. De kleuren van de club worden rood en wit omdat de eerste voorzitter, J.W. Hofkens, bij de oprichtingsvergadering frambozenlimonade drinkt. Het rood contrasteert zo fraai met het wit van zijn schrijfblok. Ze richten de Philips Sportvereeniging op: PSV. Op de plek in de Vrijstraat waar ooit kapsalon Reemers was, onthulde Harry van Raaij in 2013 (om 19:13) een gedenksteen.
Willy en Coen
Naast het standbeeld van Willy van der Kuijlen vinden we voor de ingang naar de Oosttribune nóg een in brons gegoten recordhouder. Schiet Willy met links, Coen Dillen doet dat met rechts. Met dat rechterbeen noteerde de in Strijp geboren Dillen (bijnaam Het Kanon) op 2 juni 1957 z’n 43e doelpunt van dat seizoen, een nooit geëvenaard record. Dillen overlijdt aan een plotse hartaanval in het jaar dat Romario voor de tweede keer topscorer van Nederland wordt. Zijn vrouw Mien zet de tabakszaak aan de Frederiklaan alleen voort.
De Herdgang; Milanello in de bossen
Officieel heet het trainingscomplex PSV Campus De Herdgang. Maar iedereen kent het gewoon als De Herdgang. Hier wordt het groen omgeven door zo mogelijk nog meer groen, bijvoorbeeld door landgoed De Wielewaal, of door het Philips De Jongh wandelpark.
De Herdgang is het Nederlandse Milanello. Heel af en toe zijn er nog trainingen van het eerste openbaar. Voor de jeugd is er een mooie tribune en dito faciliteiten.
Beeld: Pim Ras,