Nergens ervaar je Zuid-Frankrijk zo prettig als in Montpellier. Ideaal voor een paar late zonnestralen in de herfst of een behaaglijk warme lente. Eigenlijk klopt alles hier, van het klimaat tot de ligging van het Stade de la Mosson, een Franse klassieker in zijn soort. Uitstekend te bereiken vanaf de camping bovendien.
De zon schijnt er bijna altijd, de zee ligt op tien minuten rijden en elk smal straatje leidt naar weer een nieuw pittoresk pleintje met terrassen. Het leven is goed in Montpellier, een echte studentenstad in de Languedoc. Misschien geen typische voetbalstad – rugby is er minstens zo populair – maar het is de ideale weekendtrip voor wie van eten, drinken én voetbal houdt.
Montpellier Hérault Sporting Club, zoals de club in het blauw-oranje voluit heet, draaide ruim een halve eeuw vrij anoniem mee in de marge van het Franse voetbal, tot de club in 1974 werd overgenomen door Louis Nicollin. Een bijzondere verschijning door zijn gezette postuur en gepeperde uitspraken. Onder zijn leiding kwamen bijzondere voetballers als Carlos Valderrama en Roger Milla naar de club en groeide MHSC uit tot een vaste waarde. Absoluut hoogtepunt was de landstitel van 2012. Met de toen nog vrij onbekende topscorer Olivier Giroud was La Paillade het al met ettelijke topspelers geïnjecteerde PSG te slim af.
Neem vanuit het centrum van de stad tramlijn 1 tot halte Stade de la Mosson, en je stapt midden in een vrij ongezellige banlieue uit. Het is La Paillade, de buitenwijk van Montpellier waar de voetbalclub haar bijnaam aan te danken heeft. Aan de rand ligt Stade de la Mosson, al goed te zien vanaf de tramhalte. Dit komt door de grote, onoverdekte tribune op de lange zijde, gebouwd voor het WK 1998. Met drie verdiepingen lijkt het op de lange zijde van Valencia-stadion Mestalla, al wordt in Montpellier de bovenste laag helaas maar zelden gebruikt. De overige drie tribunes zitten in één en dezelfde stijl aan elkaar vast, met twee overdekte verdiepingen. Vanaf de Tribune Haut Languedoc heb je het beste zicht op de lange zijde, de harde kern op de Tribune Heidelberg en de Tribune Mosson.
Het centrale plein van de stad is zoals een centraal plein moet zijn: prachtige gebouwen, overal terrassen en grotendeels autoluw. Place de la Comédie nodigt uit om heerlijk een middag te zitten, en je kan er de tram pakken naar het stadion. In 2012 stroomde het plein helemaal vol voor de belangrijkste dag in de clubgeschiedenis. Tienduizenden mensen bekeken de ontknoping op het plein. De volgende dag werden de kampioenen gehuldigd voor het operagebouw op de kop van het plein, voor nóg meer fans dan een dag eerder. Montpellier geen voetbalstad? Wie er toen bij was, kan het daar onmogelijk mee eens zijn.
Ten oosten van Montpellier ligt het Domaine de Grammont, een landgoed en kasteel dat vroeger diende als klooster. Je waant je er in een klein Frans dorpje, maar niets is minder waar: in het park eromheen bevinden zich onder andere de trainingsvelden, kantoren en de jeugdopleiding van Montpellier (Avenue Albert Einstein). Een mooie plek om te wandelen, en het trainingscomplex is doorgaans goed toegankelijk om een training te kijken.
Vanaf de oprichting speelde Montpeillier aan Avenue du Pont Juvénal, later in Stade Richter, maar van beide stadions is niets overgebleven nadat in 1976 Stade de la Mosson werd betrokken. Er is nog wel een stuk van de clubhistorie te vinden in Stade Sabathé, aan Rue du Mas de Lemasson. Een rugbystadion, maar oudere Montpellier-fans zullen hier direct één van de oude tribunes van Stade de la Mosson herkennen. Deze tribune moest in La Mosson wijken voor de grote, onoverdekte lange zijde, en werd na de verbouwing in de jaren negentig getransplanteerd in het rugbystadion.
Voor Montpellier kun je relatief eenvoudig aan kaarten komen via de clubwebsite, tegen welke tegenstander je maar wil, als je er maar op tijd bent. Maar uitgezonderd van wedstrijden tegen PSG of Marseille is het Stade de la Mosson maar zelden uitverkocht. Ook kun je kaartjes kopen in de fanshop van de club, die in het winkelcentrum Odysseum, langs de A9 zit.
Mocht je met de auto komen, kun je die het best parkeren bij tramhalte Mosson (niet te verwarren met de halte bij het stadion) van waar het nog 10 minuten lopen is. Wacht niet te lang met je bezoek; het einde van het Stade de la Mosson is in zicht. Door de ligging komt het bij hevige regenval en overstromingen onder water te staan (in 2014 zelfs 30 centimeter onder water en moest Montpellier maandenlang uitwijken). Daarom zetten club en stad in op een nieuw stadion aan de zuidkant van de stad, niet ver van het vliegveld. Het zou in 2024 af moeten zijn en vernoemd worden naar Louis Nicollin.
Beeld: Shutterstock, BSR Agency
