Je zou een bezoek aan Newcastle de ideale voetbaltrip kunnen noemen, omdat de eigenzinnige stad in het noorden van Engeland aan alles voldoet: met Newcastle United heeft het een grote club, St James’ Park is een prachtig stadion en de stad heeft een heerlijk uitgaansleven.
Waarom wil het nooit lukken bij Newcastle United? De club uit Newcastle upon Tyne – simpelweg Newcastle volstaat ook – heeft zo op het oog alles mee: een gigantische naam, een hondstrouwe aanhang en één van de grootste stadions van Engeland. Toch past mismanagement de laatste jaren net zo goed bij de club als de zwart-wit gestreepte shirts. Het is de tragiek van de Magpies, maar met de nieuwe Saudische eigenaren wordt wellicht alles anders.
Check de lichten helemaal rechts op de foto hierboven. Waar je ook bent in Newcastle, de kans is groot dat je St. James’ Park kunt zien liggen. Het stadion ligt tegen een heuvel aan, en is overweldigend voor iedereen die er voor het eerst komt.
Het fijne aan Newcastle is dat het een vrij compacte stad is en St. James’ Park er middenin ligt. De thuishaven van Newcastle United heeft een vrij ongewone bouw waarbij de helft van het stadion – een korte en een lange zijde – een stuk hoger is dan de andere helft, waardoor je aan de hoge zijde van het stadion een panoramisch uitzicht hebt over de stad aan de Tyne.
St. James’ Park is een heerlijk stadion waar het pijn aan je oren kan doen als de Toon Army achter hun ploeg gaat staan.
We hebben er via Netflix allemaal van mee kunnen genieten en er is zeker in Newcastle smakelijk om gelachen, de downfall van aartsrivaal Sunderland van Premier League in één keer door naar League One. Allemaal leuk en aardig, maar we zijn daardoor wel één van de mooiste derby’s van Engeland kwijt.
De Tyne-Wear derby (verwijzend naar de rivieren waar de steden aan liggen) is een strijd op leven en dood tussen twee rivaliserende steden die vrijwel helemaal tegen elkaar aan liggen. Je kunt zelfs met de metro van Newcastle naar het Stadium of Light van Sunderland komen, een ritje van nog geen halfuur.
Rondom St. James’ Park hebben enkele van de grootste clubhelden van Newcastle United een mooi plekje gekregen. Jackie Milburn, de veelscorende aanvaller van de Magpies in de jaren ’40 en ’50, heeft een standbeeld gekregen in de hoek tussen de Gallowgate Stand en de East Stand, pal naast de trappen. Zijn aanvoerder uit die tijd, Joe Hurley, heeft een gedenksteen gekregen, een meter of tien links van Milburn’s standbeeld. Samen brachten ze de FA Cup meerdere malen naar Newcastle, en Hurley was zelfs nog jarenlang manager van de club, in welke functie hij ook de Jaarbeursstedenbeker won.
De meest geliefde man in Newcastle was ongetwijfeld Sir Bobby Robson, in het begin van de 21e eeuw manager van Newcastle United. Met zijn kenmerkende glimlach, bescheidenheid en welbespraaktheid stal hij de harten van iedereen rond de club waar hij als kind al fan van was.
De oud-bondscoach werd helaas ziek, ernstig ziek (longkanker) en ter ere van zijn carrière werd in 2009 op St James’ Park een remake gespeeld van de halve finale van het WK van 1990 tussen Duitsland en Engeland, destijds geleid door Robson. Tot ieders verbazing was de sterk verzwakte manager er zelf nog bij ook, nog altijd met die glimlach, nog altijd met die twinkeling in zijn ogen. In een rolstoel werd hij langs beide elftallen gereden, waarbij voor iedereen duidelijk was dat dit een definitief afscheid was. Niemand hield het droog – behalve Robson zelf, die bleef glimlachen en handkusjes strooien naar het publiek. Vijf dagen later overleed hij, op 76-jarige leeftijd.
Een sympathiekere manager zullen ze in Newcastle niet gauw meer krijgen. Sir Bobby Robson staat met zijn standbeeld in de hoek tussen de Milburn Stand en de Gallowgate Stand, pal voor The Terrace Bar.
De grootste speler uit de recente clubgeschiedenis is zonder discussie Alan Shearer, de legendarische nummer 9 van de club. Kind van de stad maar pas op latere leeftijd bij Newcastle terechtgekomen, om er vervolgens tot Premier League topscorer aller tijden uit te groeien. Ook Shearer is vereeuwigd in een standbeeld buiten het stadion, in zijn kenmerkende juichpose, wegrennend met de rechterarm in de lucht. Hij staat op Barrack Road, in dezelfde hoek als Sir Bobby Robson maar dan iets lager, aan de straatkant
In het logo van Newcastle United zijn veel dezelfde elementen als in het stadswapen gebruikt, zoals de paarden, de logo, de vlag en het kasteel. Dat kasteel is het ‘Castle’ waar de stad Newcastle haar naam aan te danken heeft. Hier is een deel van over gebleven en dat wordt nu simpelweg ‘The Castle’ genoemd. Het ligt aan Castle Garth, tussen het treinstation van Newcastle en Tyne Bridge in. Het torentje helemaal bovenop is het deel dat terugkomt in het logo van Newcastle. Als je het kasteeltje beklimt heb je trouwens een prachtig uitzicht over de stad én St. James’ Park.
Op de hoek van Strawberry Place, recht tegenover St. James’ Park zit dé voetbalpub van Newcastle, The Strawberry. Aan de buitenmuur hangt een logo wat je wellicht bekend voorkomt van de legendarische Newcastle-shirts in de jaren ’90. Het is het grote logo van Newcastle Brown Ale, één van de bekendste exportproducten van de stad en één van de populairste bieren in Groot-Brittannië. Wat ons betreft is er geen betere plek om deze lokale specialiteit eens te proberen, in een bruine pub vol echte Geordies. De band met Newcastle United is uiteraard sterk, getuige de shirts, foto’s en schilderingen van spelers aan de muren.
Een monument bij St. James’ Park, ter nagedachtenis aan een vliegramp die op het eerste gezicht ver van Newcastle United afstaat maar niets is minder waar: De ramp met de MH17 had ook in Newcastle impact.
Aan boord van de rampvlucht zaten trouwe Newcastle United-fans John Alder en Liam Sweeney, op weg naar een oefenwedstrijd van hun club in Nieuw-Zeeland. Gestorven in het harnas. Enkele weken na de ramp gaven Newcastle-manager Alan Pardew en aanvoerder Fabrizio Coloccini nog acte de présence bij de begrafenis van Sweeney. Vlak voor de Milburn Stand werd de Alder Sweeney Memorial Garden opgericht, een monument ter nagedachtenis aan het omgekomen tweetal en overleden Newcastle-supporters in het algemeen.
In St. Andrew’s Street, niet ver van het stadion zit op nr. 56 The Back Page, een voetbalwinkeltje waar wij op slag verliefd op zijn geworden. Ze verkopen er voetbalboeken en eigenlijk alles wat maar met voetbal te maken kan hebben, van mokken en wekkers tot mutsen en shirts van tal van clubs. Dat gesigneerde Maradona-shirt verkopen ze niet, overigens.
Midden in de stad is enkele jaren geleden nog een mooi eerbetoon aan de glorietijden van de club gecreeërd. Sla op Northumberland Street, één van de drukste winkelstraten van de stad rechtsaf naar Northumberland Place en je vindt een vijftien meter lange muurschildering met tal van bekende Newcastle-spelers uit de jaren ’90. Naast de onvermijdelijke Sir Bobby Robson en Alan Shearer zie je er onder andere ook David Ginola, Kevin Keegan en een juichende Faustino Asprilla.
Je kunt door de grootte van St. James’ Park relatief makkelijk aan kaarten voor thuiswedstrijden van Newcastle United komen. Kaartjes koop je via de officiële site van de club, al kun je vanuit Nederland ook met de boot gaan en een pakketreis nemen, via DFDS.
Doordat St. James’ Park echt midden in Newcastle ligt is het stadion lopend vanuit het centrum binnen enkele minuten bereikbaar. Wie van verder komt kan het best de metro nemen: Station St James ligt naast het stadion en is de eindhalte van de gele metrolijn.
Beeld: BSR, Shutterstock
