Hoe weinig ze ook winnen de laatste jaren, Arsenal blijft iets bijzonders hebben. Het Emirates Stadium is wat kil, maar staat in een fantastische voetbalbuurt waar elke hoek een verhaal heeft, dichtbij het centrum van Londen.
Het was een even logische als onvermijdelijke stap, dacht men. Om mee te kunnen blijven doen met de top van Europa moest Arsenal het intieme stationnetje Highbury verruilen voor een groots, nieuw onderkomen dat meer geld zou opleveren. Maar waar de Gunners het oude stadion in 2006 als Europese grootmacht verlieten, is de club in het nieuwe Emirates Stadium haast nooit meer in de buurt gekomen van de oude glorie. Arsenal deed pas in 2023 weer eens mee om de titel. Gewonnen bekerfinales kunnen de pijn niet verzachten. Chelsea en de naburige rivaal Tottenham Hotspur eindigen meestal boven Arsenal, dat qua naam en uitstraling toch ontegenzeggelijk één van de grootste clubs van Engeland blijft.
Dat het Emirates Stadium voor Arsenal-fans niet kan tippen aan Highbury, is begrijpelijk. Daar is het ontwerp net te doorsnee voor, en zit je er ook wat te ver voor van het veld. Door supporters van andere clubs wordt het spottend ‘The Library’ genoemd, vanwege het minieme aantal decibellen tijdens wedstrijden. Toch had het allemaal een stuk slechter gekund. Het belangrijkste is dat Arsenal in de eigen wijk Islington is gebleven, en niet de verhuizing naar Wembley maakte, een horrorscenario dat op een gegeven moment een erg serieuze optie was. Het is op wedstrijddagen nog net zo druk in de buurt: bij het verlaten van metrostation Arsenal ga je niet meer linksaf of rechtdoor naar Highbury, maar rechtsaf naar het Emirates Stadium.
De laatste jaren zijn er door de club veel inspanningen gedaan om het Emirates Stadium meer ‘eigen’ te maken. Op een paar grote schilden met clublegendes aan de buitenkant na voelde het toch een beetje koud en onpersoonlijk. Op het plateau rond het stadion kwamen vijf standbeelden van bepalende mensen in de geschiedenis van Arsenal: Ken Friar, Herbert Chapman, Tony Adams, Dennis Bergkamp en Thierry Henry. Vlak bij het standbeeld van Henry staat ook ‘The Spirit of Highbury’, een wall of fame waar alle Gunners die ooit op Highbury in actie kwamen op te vinden zijn.
In het Emirates Stadium hebben de tribunes dezelfde namen gekregen als op Highbury: North Bank, West & East Stand en de Clock End. De laatstgenoemde tribune (aan de zuidkant van beide stadions) ontleent haar naam aan een grote analoge klok, die op Highbury tot aan de sloop boven de tribune hing. In het grotere Emirates Stadium hangt boven de Clock End hetzelfde type klok, maar dan wat maten groter. De originele klok is opgehangen aan de buitenkant van het stadion, in de zuidoosthoek, boven de ingang van het uitvak.
Geïnteresseerd in de uitgebreide geschiedenis van Arsenal? Achter de North Bank zit het Arsenal Museum, waar je je urenlang kunt verliezen in de historie van de club. Het museum is op wedstrijddagen ook geopend, tot een uur voor de aftrap.
Als er zoiets zou bestaan als een checklist waaraan een magisch stadion moet voldoen, dan zou Highbury ze allemaal afvinken. Het Arsenal Stadium (de officiële naam) stond aan drie kanten bij mensen in de achtertuin, had vier verschillende tribunes waarbij de fans aan elke zijde bijna bovenop het krap bemeten veld zaten. Het maakte de Gunners letterlijk aanraakbaar. Het stadion verdween niet helemaal. De monumentale tribunes werden omgebouwd tot luxe appartementen, waardoor je van een afstandje nog steeds het silhouet van een voetbalstadion herkent.
Ter hoogte van nummer 136 op Highbury Hill heb je aan je linkerhand ineens een rood-wit gebouw, volledig in de kleuren van Arsenal. Het is de oude ingang van de West Stand van Highbury.
Loop even om naar Avenell Road en je slaat steil achterover van de façade van de East Stand, één van de mooiste van Groot-Brittannië. Niet verwonderlijk dat deze al jaren op de monumentenlijst staat, en dus ook absoluut niet gesloopt mocht worden toen Arsenal vertrok. Aan de binnenkant waan je je in museum ware het niet dat dit nog altijd prachtige complex niet vrij te bezoeken is.
Er zijn nabij het Emirates prima pubs voor een matchday pint, maar onze favoriet blijft The Gunners Pub, op een steenworp van Highbury. Sla op de hoek van de oude North Bank en East Stand Elwood Street in en op het einde zit links deze pub die eigenlijk een soort onofficieel Arsenal-museum is, met klassieke shirts en foto’s, met name uit de Highbury-jaren. Let wel, op wedstrijddagen alleen toegankelijk voor mensen met een wedstrijdkaartje.
Op zoek naar een bijzonder voetbalsouvenir? Loop even langs bij The Match Day Shop (14 Hornsey Road) op een steenworp afstand van het Emirates Stadium. In deze winkel vol Arsenal-memorabilia vind je net wat originelere souvenirs dan in de officiële clubshop, en met name veel artikelen die doen terugdenken aan de succesvollere jaren van de Gunners.
Voor het bezoeken van Arsenal heb je in 99% van de gevallen een membership nodig. Uitzonderingen zijn bekerwedstrijden tegen clubs van vele niveaus lager, of oefenwedstrijden. De goedkoopste memberships gaan vanaf 29 pond over de toonbank.
Je bereikt metrostation Arsenal met de Piccadilly Line vanuit het centrum van Londen, al kun je ook uitstappen bij Holloway Road (na de wedstrijd gesloten) en Finsbury Park. Laatstgenoemd station is ook een treinstation, met goede verbindingen naar de rest van Londen en bestemmingen buiten de stad.
Beeld: BSR Agency, Shutterstock
