Het begrip cultclub is aan inflatie onderhevig, maar Union Berlin kunnen we niet anders omschrijven. De club van de punkscene van Oost-Berlijn en het verzet tegen het DDR-regime is een belevenis op zich, als je tenminste aan kaartjes kunt komen.
In 1920 speelden de voorlopers van de club hier al, en voor Union is er nooit een ander thuis geweest. Je kunt je deze club ook niet voorstellen in een ander stadion, laat staan een moderne arena. Het Stadion An der Alten Försterei is een geweldige bak, met slechts 22.000 plaatsen waarvan meer dan 80% staanplaatsen betreft. De ligging aan de rand van een bos geeft het stadion iets sprookjesachtigs, zeker bij avondwedstrijden.
Aan de voorkant van het stadion (aan de straat An der Wuhlheide) staat een opmerkelijk vrijstaand huis, wit met rode kozijnen, in de clubkleuren van Union. Het is de ‘Alte Försterei’, het oude boswachtershuis. Dit was jarenlang het hoofdkwartier van de club.
We zijn gek op die gigantische scoreborden die je in oude Duitse stadions nog weleens ziet, maar bij Union hebben ze een nog mooier exemplaar. Tussen Sektor 2 en 3 staat een bakstenen huisje dat dienstdoet als scorebord: als er een goal valt doet er een man het raam open en hangt een ander getal op. Dat ook de Alte Försterei allang videowalls heeft, deert hem niet, hij blijft plichtsgetrouw zijn werk doen.
Aan de buitenkant van het stadion (achter Block T) staat een megagrote, rode bouwhelm. Het is het ‘Stadionbauerdenkmal’, een monument ter ere van de fans die belangeloos een groot deel van de verbouwing van het stadion voor hun rekening namen.
De grootste tastbare prijs die Union Berlin ooit binnenhaalde, is de beker van de DDR in 1968, een serieuze prijs. Ter ere van de vijftigste verjaardag van die bekerwinst is voor de hoofdingang van het stadion het ‘Pokalsieger-Denkmal’ opgericht, waarop twee juichende spelers met de beker te zien zijn.
Een van de bekendste supporterscafés van UNION BERLIN is, vrij vertaald, de ‘buitenspelval’. Het zit op enkele minuten lopen van het stadion op de Hämmerlingstraße, pal naast de jeugdopleiding van de club.
Als je de trein uitstapt bij Köpenick val je direct met je neus in de boter. Hier zitten namelijk meerdere Union-cafés waar het voor en na wedstrijden erg gezellig wordt. Op de hoek van de Stellingdamm en de Mahlsdorfer Straße stuit je bijvoorbeeld op ‘Bierstübchen Hauptmann von Köpenick’, dat binnen een mooie collage met wedstrijdaffiches van Union heeft hangen.
Panenka is een bar in een ander deel van Oost-Berlijn, maar zeker de moeite waard. Hier komt duidelijk het punkkarakter van de club naar voren, met vele antifascistische uitingen en doodskoppen aan de muur. Er hangen veel shirtjes van Union Berlin, maar ook andere (bevriende) clubs hebben er een plekje gekregen. Panenka zit op Weichelstraße 27 in de wijk Friedrichshain, wat meer richting het centrum van Berlijn.
Union Berlin is booming en logisch gevolg is dat het stadion eigenlijk altijd stijf uitverkocht is. Het is eigenlijk het enige minpunt aan de club, dat er aan kaartjes voor thuiswedstrijden zo moeilijk te komen is. Een vereiste om überhaupt kans te maken is dat je lid wordt van de club, wat bij Union slechts een tientje kost. Dit kun je doen op de officiële website van de club. De kaarten die voor de losse verkoop vrijkomen worden hier verloot onder de leden die willen meedingen naar een bepaalde wedstrijd.
Parkeerruimte bij het stadion is er bijna niet. Je kunt het best parkeren bij P+R Altglienicke, vanwaar je de S-Bahn tot station Schöneweide neemt. Hier kun je overstappen op tram 60 of 67, die je voor de Alte Försterei afzet.
Met het openbaar vervoer zijn er tal van mogelijkheden. Vanuit het centrum van Berlijn kun je het best de S-Bahn nemen. De S3-lijn komt onder andere langs het Hauptbahnhof, de Alexanderplatz en het Ostbahnhof en biedt dus tal van goede opstappunten. Neem de S3 richting Erkner en stap uit bij Köpenick: Je staat onmiddellijk in het hart van de Union-buurt en het stadion is een minuut of tien lopen.
Beeld: BSR Agency, Coddou
