FC Augsburg is vermoedelijk geen club waar je speciaal voor op reis gaat, daar is het net iets te anoniem voor. Het is typisch zo'n club die heel leuk is mee te pakken als je toevallig in de buurt bent, bijvoorbeeld op de terugweg van wintersport.
FC Augsburg speelde jarenlang een bescheiden rol in het voetbal, pendelend tussen het tweede en derde niveau in Duitsland. In 2011 wist de club uit Beieren voor het eerst te promoveren naar de Bundesliga, en die plek bij de elite heeft het tot op de dag van vandaag niet meer afgestaan, met als voorlopig hoogtepunt een vijfde plaats en plaatsing voor Europees voetbal in 2015.
De WWK Arena werd in 2009 geopend ten zuiden van de stad, te midden van uitgestrekte landbouwvelden en parkeerplaatsen. Hoewel het van buiten een beetje saai en klein oogt, passen er van binnen toch meer dan 30.000 mensen in. Het vertoont van binnen gelijkenissen met de Mewa Arena van Mainz, qua clubkleuren en de opbouw van de tribunes. Misschien zegt dat wel genoeg over de originaliteit: een beetje een dertien-in-een-dozijn-ontwerp.
Dichter bij het centrum van Augsburg ligt het Rosenaustadion aan de Stadionstraße, waar FC Augsburg van 1951 tot 2009 voetbalde. Met sintelbaan, maar toch heeft het wel iets. Of zou het komen doordat het ons aan het Parkstadion van Gelsenkirchen doet denken, met de onoverdekte grijze tribunes en gele trappen rondom? Door de karakteristieke bouw is het Rosenaustadion op de monumentenlijst geplaatst en mag dus niet afgebroken worden. Het wordt nog altijd gebruikt door het tweede elftal van FC Augsburg, dat op het vierde niveau in de Regionalliga Bayern uitkomt.
De meest legendarische naam uit de clubgeschiedenis is Helmut Haller, geboren in de stad, speler van de club en later Duits international. Zorgde voor tumult na de verloren WK-finale van 1966 door de enige wedstrijdbal mee naar huis te nemen. Volgens Haller was het een Duitse traditie dat de verliezer de bal mocht houden, waar de Engelsen meenden dat-ie voor hattrick hero Geoff Hurst was. Ruim 30 jaar later verhuisde de bal alsnog naar Londen.
In Augsburg is Haller onomstreden en heeft hij een standbeeld gekregen bij de WWK-Arena, vlakbij de ingang van block J.
De fanbar van de club in de WWK-Arena. Een prima plek om voor, tijdens en na de wedstrijden van Augsburg een biertje te drinken. Daarnaast zijn er in de bar ook vijf vitrines gewijd aan de geschiedenis van FC Augsburg, daar een museum niet bij de status van de club past.
Het waren taferelen die Augsburg alleen kende vanuit naburige steden: in München, Nürnberg en Stuttgart. Daar liepen eens in de zoveel tijd de pleinen vol om wat te vieren. In 2011 was het eindelijk de beurt aan het bescheiden Augsburg, toen promotie naar de Bundesliga een feit was. De selectie van de Nederlandse trainer Jos Luhukay verscheen ’s avonds op het bordes van het Rathaus, met de Rathausplatz vol juichende mensen. Een beetje onwennig misschien, maar het feest was er niet minder groot om, misschien zelfs wel groter.
Je kunt kaartjes voor FC Augsburg gewoon kopen via de officiële website van de club, waarna je ze zelf kunt uitprinten of afhalen aan de ticketbalie bij het stadion.
Augsburg ligt aan de snelweg A8 tussen Stuttgart en München. Neem bij knooppunt Augsburg-West de B17 om de stad heen, tot de WWK-Arena voor je opdoemt. Er is voldoende parkeerruimte beschikbaar.
Vanaf Augsburg Hauptbahnhof brengt tram 8 je rechtstreeks naar het stadion. Op vertoon van je wedstrijdkaartje is het tramvervoer in de stad gratis.
Beeld: Shutterstock, BSR Agency
