Wie gek is op oude meuk, moet eens naar Seraing. Ondanks de nieuwe tribune mag het Stade du Pairay het predicaat Eerste Klasse maar amper dragen, en dat heeft z’n charme. Laagdrempelige club in een totaal andere wereld, op een halfuurtje van Maastricht.
Over de geschiedenis van RFC Seraing zou je een boek kunnen schrijven of, als je er kritisch naar kijkt, nog geen halve pagina. Het originele RFC Seraing ging in de jaren ’90 failliet, waarna er een naburige club naar Seraing verhuisde om het voetbal in de stad te behouden. Deze club ging in 2014 echter ook weer failliet, waarna er een club van de andere kant van het land naar Seraing verhuisde, haar naam veranderde in RFC Seraing en de clubkleuren rood-zwart aannam: precies zoals de eerste club. Seraing 3.0 dus, en die club is nu voor het eerst gepromoveerd naar de Eerste Klasse. Of na 25 jaar weer terug, zo u wilt.
Door al die faillissementen, naamsveranderingen en verhuizingen is de publieke belangstelling in Seraing ver te zoeken, zeker met Standard om de hoek. Hoe overleeft zo’n club? Voor het antwoord moeten we 200 km zuidelijker zijn: FC Metz heeft flink geïnvesteerd in Seraing om er een soort satellietclub van te maken. Het stadion werd opgeknapt en de selectie naar Eerste Klasse-niveau getild, maar toch voelt het een beetje gekunsteld aan. Je vraagt je af wat er overblijft van de club als de Fransen onverhoopt de stekker uit het project trekken.
Seraing ligt ten zuidwesten van Luik, even verder stroomopwaarts langs de Maas. Laag, vlak bij de rivier ligt het centrum, het Stade du Pairay ligt een stuk hoger. Langs de Rue de la Boverie ligt de oude hoofdtribune, een kleine tribune met amper tien rijen, waardoor je vanaf de straat bijna zo het veld op loopt. Van buiten is de tribune versierd met graffiti met de clubnaam en het logo. Aan de overkant staat de oude staantribune met de ingang aan de Rue de l’Echelle, maar hier zijn stoeltjes op geplaatst om te voldoen voor de Eerste Klasse. Achter het zuidelijke doel is nog wel een staantribune, die als uitvak dient.
We kunnen er kort over zijn: je zult Seraing (even buiten Luik) niet vaak in toeristische folders tegenkomen. Ooit was het een bloeiend stadje, volledig in het teken van de florerende staalindustrie, maar daar is vandaag de dag nog maar weinig van over. Er is veel werkloosheid, en dichtgetimmerde huizen en verlaten fabrieken bepalen het straatbeeld. Langzaam maar zeker wordt Seraing opgeknapt, maar er is nog een lange weg te gaan om het hier gezellig te maken.
In de omgeving van het Stade du Pairay is niet veel te beleven. Ooit zat naast de hoofdtribune nog wel café ‘Le Stade’ maar het is overduidelijk al een tijd geleden dat je daar nog een biertje kon drinken. Binnen de muren van het stadion kan dat wel.
Onder de hoofdtribune zit de Espace Rouge et Noir, wat in feite niet meer is dan een uit de kluiten gewassen stalling onder de tribune. Gezelliger is het aan de overkant, waar je onder de tribune een supportershome hebt. Bovendien is daar de fanshop, al is dat misschien een wat overdreven term voor het tuinhuisje waar ze clubartikelen verkopen.
Let wel, vanaf de ene tribune kun je niet bij de uitspatting aan de andere kant komen, dus hou er rekening mee wanneer je een tribune kiest.
We zeiden het al, Standard is niet ver bij Seraing vandaan. Je steekt de Maas over en je staat bij Sclessin, het stadion van de Rouches in de gelijknamige Luikse wijk. Sterker nog, als je bij RFC Seraing bovenaan de grote tribune staat kun je als je achterom kijkt het grote rode stadion zien liggen in de verte. Het stadion naast de Pont d’Ougree is één van de grootste van België en een op zichzelf staand bezoek ook meer dan waard, maar even langsrijden op weg naar Seraing kan nooit kwaad.
De liefhebber van oude stadions mag deze écht niet missen, het Stade de Buraufosse van RFC Tilleur. In het verleden speelde het roemruchte FC Luik hier nog haar wedstrijden, aan de Rue du Stade in Saint-Nicolas, niet ver van Seraing én Sclessin. Het stadion kenmerkt zich door haar prachtige oude staantribunes (overdekt én onoverdekt), de hoogteverschillen rond het stadion en de gigantische spoorbrug die je vanuit het stadion ziet liggen.
Bij Seraing kun je altijd aan kaarten komen. Gauw uitverkocht zal het hier niet raken, tenzij Standard op bezoek komt: de grote club uit Luik heeft ook in Seraing veel aanhang zitten.
Je kunt de kaartjes online kopen én bij de loketten aan de Rue de la Boverie.
Het Stade du Pairay is met de auto goed bereikbaar, al ligt het wel een beetje verstopt. Je kunt het beste om de stad Luik heen rijden, vanaf de E42 neem je de A604 naar Seraing en vind je het stadion aan de Rue de la Boverie. Parkeren kun je gewoon in de wijk, als je geluk hebt vlakbij het stadion.
Ook de trein is een optie, vanaf Maastricht met een overstap op station Luik-Guillemins. Hier pak je de trein naar Seraing, zo’n 10 minuten verderop. Vergis je alleen niet: vanaf station Seraing is het nog 20 minuten naar boven lopen, want het station ligt in de benedenstad.
Beeld: Marco Magielse
