Charleroi is op z’n zachtst gezegd niet de mooiste stad van België, het schoolvoorbeeld van een verpauperde stad vol leegstand, achterstallig onderhoud en sociale problematiek. Hoe dan ook: de duistere stad maakt het wel een bijzonder intrigerende voetbalbestemming.
Wie voor het eerst via de kleine ring Charleroi inrijdt, kijkt z’n ogen uit. Een urban chaos van jewelste waar op veel vlakken de tijd dertig jaar stil lijkt te hebben gestaan. Jarenlang paste Royal Club Sporting Charleroi perfect in dat plaatje, een lelijk eendje omgeven door een zweem van duisternis, maar het afgelopen decennia zijn de trotse Zebra’s opgekrabbeld en een graag geziene gast in het linkerrijtje.
Ooit, nog niet zo heel lang geleden, was het Stade du Pays de Charleroi één van de bijzonderste van Europa. Voor het EK van 2000 was het één van de speelstadions, en dus werd het stadion nabij het centrum van Charleroi bijzonder uitgebreid: zo kreeg het hele stadion twee ringen, en de tribune tegenover de hoofdtribune zelfs drie etages met een hellingsgraad die menig voetbalfan knikkende knietjes deed krijgen. Maar die derde ring verdween al gauw, maar de twee ringen bleven behouden, tot enkele jaren terug ook die van het stadion gehaald werd. Het maakt van het stadion een wat minder bijzonder bouwwerk, maar voor Charleroi is het perfect: het was te groot voor de club en zo is het een stuk sfeervoller.
Voor de wedstrijd een biertje doen, of zelfs een hapje eten? Dan ben je bij Brasserie du Pays Noir, op amper 100 meter van het stadion, aan het goede adres. Veel supporters komen hier, achter de tribune van de harde kern, voor en na wedstrijden samen, en alle uitwedstrijden van de Zebra’s worden er uitgezonden.
Niet ver van het Stade du Pays de Charleroi ligt een geweldig klassiek voetbalstadion, het Stade de la Neuville. Al meer dan 100 jaar oud, en zoals we dat graag zien in België: onoverdekte staantribunes achter de goal, fraaie lichtmasten en een foeilelijke businesstribune met skyboxen in aquariummodel. Olympic Charleroi, de tweede club van de stad speelt er nog altijd, en zeker als er gevoetbald wordt is het een bezoek meer dan waard.
Die eerder aangehaalde derde ring van het EK 2000 is verdwenen, maar toch niet helemaal. Weggooien is zonde, dacht men in Charleroi, en dus kreeg de tribune een tweede leven. Op de naburige wielerbaan van voorstad Gilly welteverstaan. Het is een bizar gezicht, maar de tribune die uitpuilde voor Engeland – Duitsland op het EK van 2000 is nu overgeleverd aan de elementen langs de Vélodrome van Gilly.
Voor thuiswedstrijden van Charleroi is aan kaartjes komen doorgaans geen enkel probleem, al kunnen er tegenwoordig wel voor grote wedstrijden wat restricties voor aankoop gelden. Bijvoorbeeld voor de Waalse derby tegen Standard, wanneer er vaak een aankoopgeschiedenis vereist is voor het kopen van een kaartje. Actuele informatie vind je op de website van Charleroi.
Wie via de E420 de stad inrijdt, neemt afrit Charleroi-Nord. Hou bovenaan de afrit links aan en volg vervolgens de borden met ‘Sporting’, waarna je binnen enkele minuten bij het stadion bent. Pal voor de hoofdingang van het stadion vind je metrostation Janson, dat een directe verbinding met treinstations Charleroi-Ouest en Charleroi-Sud heeft.
